1 2 3 4 5
Het gaat over een expositie met beeldend werk van Kolonel Marx en Kapitein Van Dijck, die meewerkten aan het project ‘De Rebus’ waarvan het resultaat te zien is in de bibliotheek van Bree, maar dat terzijde…
Eerste belangrijk aspect in mijn werk is mijn standpunt dat beeldende kunst ook daadwerkelijk visueel moet werken.
Ik heb een artistieke opleiding gekregen via Vrije Grafiek, maar mettertijd zijn de afgebakende ruimtes van koperplaten , stenen en hout afgedrukt op papier voor mij ontoereikend geworden om een publiek iets te laten ervaren. De plaatsing van mijn werken in een ruimte is altijd belangrijk geweest en ondertussen uitgegroeid tot een toevoeging aan de inhoud. Sinds ik me professioneel verdiept hebt in de visuele taal van podiumkunsten, gebruik ik deze middelen (licht, geluid, beweging in de ruimte) dan ook om mijn werk kracht bij te zetten.
Mijn werken zijn 2-dimensionaal en kunnen alsdusdanig ook functioneren, maar ik streef ernaar de kracht van de grafische beeldtaal om te zetten in ‘objecten’, waardoor de werking vergroot.
Dit wil ik aantonen met bijgevoegde foto’s van de installatie ‘12345’ die te bezichtigen was in oktober 2003 in Bree en waarvoor ik samengewerkt hebt met videast Kurt ‘Kolonel’ Marx. Naast een aantal offsetafrukken van foto’s en een traditioneel afgedrukte foto heb ik daar koperplaten met ingeïnkte fotopolymeeremulsie getoond. Dit laatste deed ik niet om technisch uit te pakken, maar omdat deze materiaalkeuze perfect ondersteunt waar ik het inhoudelijk over heb.
Mijn werk is in die zin intuïtief dat het visuele resultaat van het samenvallen van inhoud en vormgeving net dat verlengde is dat het totaalbeeld leesbaar maakt. (3 x te lezen)
Ik weet dat bijgevoegde foto’s niet veel documentaire waarde hebben. Het werk zelf is er moeilijk leesbaar op. Daarom voeg ik er nog een reeks reprodukties bij van de unieke afdrukken die ik maakte van de etsplaten alvorens deze te fixeren en te ontdoen van hun reproduktiemogelijkheden. Deze afdrukken zijn dan ook niet toevallig getiteld ‘in de geest van…’, ze wensen slechts een spoor na te laten, reden waarom ze gedrukt zijn in witte etsinkt die zichtbaar is geworden door oxydatie.
Het hele project ‘12345’ is gegroeid vanuit twee onderwerpen die met wisselende belangrijkheid de enige constanten zijn in al mijn beeldend werk tot dusver; Religie enerzijds en de relatie natuur-cultuur anderzijds.
Met het cultiveren van de aarde is de mens begonnen (naar het schijnt zo’n 10.000 jaar geleden) met afstand te nemen van zijn natuur. Of is ons ras daar begonnen zijn natuur te ontdekken?
Religie is nog zo’n vreemde gedraging eigen aan ons ras. Sporen van begrafenisrituelen zijn reeds gevonden bij onze voorouders die nog ‘perfekt’ in harmonie leefden met de natuur.
Ik wens deze thema’s niet antropologisch uit te spitten
of een poging doen tot wetenschappelijkheid.
Ik wil met mijn werk aktueel zicht- en voelbare tekens van deze evoluties verwerken op een manier die niet enkel door intellect gestuurd wordt in een beeldtaal die konstant kan veranderen…
De kat –de huiskat welteverstaan- is voor dit streven een dankbaar wezen en vormt het uitgangspunt van mijn hier voorgestelde installatie. De installatie ademt de sfeer van een kapel uit, zonder dit expliciet te willen zijn.